Yazmaya olan açlığım son birkaç gündür beni iyiden iyiye kemiriyor. Meğer ne muazzam bir bağımlılıkmış yazmak. Havalar soğumaya, yağmurlar sağanaklaşmaya
Camdan her baktığımda kuşların cıvıltısını, güneşin ilk demlerini, sahilde yavaş yavaş vuran dalgaları, fırının o sıcacık ekmek kokusunu sevdim. Kalbimi,
Sarı sıcağın olanca heybetiyle üzerimize üzerimize gölgelendiği bir vakitte, boz bulanık görüntüsüyle arzıendam eden Dicle’nin kıyısına paralel ve ağır aksak
Bütün tılsımının tamamen kaybolacağı hissine kapılmıştım çaresiz. Bütün yaşanmışlıklarım kendi içimde; bütün hissedişlerim, bütün dokunuşlarım hatta ve hatta gözlerine bakışımdaki
Dünyanın sonu, son toprağı benim ellerimde ufalanan ana toprağım galiba. Soru sormayan bedenlerin çığlıklarında kaybolan hayaletimi kurtarmanın yükü çok büyük.
