Kuru yaprakların sudan hayat beklemesi gibi,
Daldım denizine senden bir şeyler bekliyorum…
Bilmiyorum; bilinmeyenlerin netliğini
Yalnızca, adınla bütünleşen harfleri düşünüyorum!

Birlikte yağmurlu sokaklarda yürürdük
Hatırladın mı?
Her sokak başına gelince
Bir şey hatırlatırdın, dudaklarından
Yükselirdi narince bir sesle;
Bana orada aşkı hatırlatırdın…

Sessizliğe büründü şimdilerde en büyük aşk nağmeleri,
Yerini aldı bembeyaz, bomboş kağıtlar
Zihnimde ise; geleceğe adadığım ağıtlar…

Beni hiç anladın mı diye ruhumu korkular sarıyor!
Beni hiç anlamayı düşündün mü?
Gönlümde hala aşk perileri dolaşıyor,
Bedenimi sessiz bir ölüm soğukluğu bürüdü…